Een competentie is een combinatie van kennis, vaardigheden en houding (Joosten, Ten Heggeler & Pot, 2009). Competenties zijn gebonden aan taken, situaties en contexten. Of iemand competent is zie je aan de manier waarop iemand een taak uitvoert: zet hij op adequate wijze de benodigde vaardigheden, kennis en houding in?

In de literatuur wordt verschillend geschreven over competenties. Er wordt gesproken over algemene competenties, dat zijn competenties die beroepsoverstijgend zijn en ook in het dagelijks leven van belang zijn. Denk aan het managen en organiseren van activiteiten, problemen oplossen, samenwerken, managen van informatie en kritisch denken, carrière opbouwen en communiceren (TRANSVAL-EU, 2021).

Daarnaast zijn er specifieke competenties die iemand moet beheersen om een beroep op de juiste manier te kunnen uitoefenen. Volgens Huisman (2001, p. 2) zijn er vier soorten beroepscompetenties, namelijk:

Vakmatige en methodisch-instrumentele competenties: gericht op het oplossen van vakinhoudelijke beroepsproblemen om een dienst te kunnen leveren of een product te kunnen maken.
Bestuurlijk-organisatorische en strategische competenties: gericht op het sturen in een organisatorische context.
Sociaal-communicatieve en normatief-culturele competenties: gericht op interactie en samenwerking met collega’s en het inzetten van een persoonlijke houding.
Leer- en vormingscompetenties: gericht op de eigen ontwikkeling, die van het beroep en de arbeidsorganisatie

Referenties

Huisman, J. (2001). Leren van competenties in het beroepsonderwijs: Programmeren, begeleiden en beoordelen. ’s-Hertogenbosch: CINOP.

Joosten, F., Ten Heggeler, M. & Pot. L. (2009). SCOL 3.0 Sociale Competentie Observatie Lijst: Handleiding. Amersfoort: Kwintessens Uitgevers.

TRANSVAL-EU. (2021). Raamwerk Transversale Competenties: D2.3 Gemeenschappelijk Raamwerk Transversale Competenties. Vienna: TRANSVAL-EU.