Stanislavski: method acting

“The person you are is a thousand times more interesting than the best actor you could ever hope to be.”

Konstantin Sergejevitsj Stanislavski (1863 – 1938) was naast acteur ook regisseur en theatertheoreticus. Al in zijn vroege jaren geïnteresseerd in het circus, poppenspel en ballet richtte hij zijn eigen toneelgezelschap op, waarmee hij jarenlang optrad. Gedurende zijn hele loopbaan was Stanislavski gericht bezig met zijn eigen ontwikkeling als acteur. Acteren was voor hem niet het spelen van een rol. Hij wilde het personage zo levensecht mogelijk weergeven en ging daarom actief op zoek naar eigen herinneringen en emoties die samenvielen met die van het personage. Hij legde de basis voor wat ‘Method acting’ zou gaan heten, een methode die veel Amerikaanse acteurs zich eigen hebben gemaakt.

De kracht van Stanislavski

De methode van Stanislavski bestond uit een aantal elementen (About.com, 2017), waardoor hij zich in zijn tijd (en nog steeds) wist te onderscheiden, waaronder:

  1. The magic if: Eén van de belangrijkste vragen is: Wat zou jij doen als je in zijn schoenen stond? Dit lokt een natuurlijke reactie uit.
  2. Re-education: Tijdens het spelen worden bewegingen en woorden opnieuw overdacht.
  3. Observation: Als inspiratie voor hun eigen spel moeten acteurs anderen observeren, zowel hun fysieke kenmerken als hun persoonlijkheden.
  4. Motivation: Acteurs moeten helder krijgen waarom een karakter iets zegt of doet en wat de bijbehorende motivatie is.
  5. Emotional memory: De emoties moet niet gecreëerd worden, maar acteurs moeten ze voelen en soms kunnen persoonlijke herinneringen aan eigen levensgebeurtenissen daarbij helpen.

Nieuwe dingen leren is ‘doorleven’

Stanislavski vindt dat je je een karakter niet zo maar kunt eigen maken. Je moet het karakter doorleven en je serieus afvragen waarom je handelingen op een bepaalde manier verbeeldt. Zelfs tijdens het spelen van een rol moet je je bewegingen en woorden overdenken. Je moet je heel erg bewust zijn wat je doet, om je een nieuwe rol eigen te maken en om te kunnen gaan met de bijbehorende emoties.

Of het nu om taal gaat, een techniek of een idee, leren is een intensief proces, waar je moeite voor moet doen. Ook in andere vormen van leren zijn observeren, reflecteren, oefenen en toepassen in de praktijk belangrijke pijlers. Net als het bewust zijn van je eigen motivatie en emoties die een rol spelen bij het leren van nieuwe dingen.

© volwassenenleren.nl (2017)

Referenties

About.com. (2017). The Stanislavski System. 17-01-2017.
http://plays.about.com/od/actingessentials/a/The-Stanislavsky-Method.htm